Przejdź do głównej zawartości

Jutro trafię do muzeum

Ale nie sam tylko z Grzegorzem Klatką. Pisałem już o tym, że będziemy się kłócić o pojmowanie roli fotografii z dwóch skrajnych pozycji. Ja, jako fotograf reklamowy, a Grzegorz, jako reporter i dokumentalista. Znaleźliśmy kilka podobnych tematów zdjęć, które realizowaliśmy, choć oczywiście każdy kompletnie inaczej. Np. nasze podejście do aktu jest tak różne, że nawet PO i PIS są do siebie bardziej podobne, niż nasze spojrzenie na takie fotografie. Mimo to będziemy próbowali przekonać się nawzajem, że można inaczej potraktować ten sam temat. Wiadomo, jaki będzie wynik. Obaj pozostaniemy na swoich stanowiskach. Grzegorz przecież nie zacznie zabierać ze sobą fryzjera na sesję, a ja nie będę robił aktów facetom na plaży nudystów.

Po co więc mamy prowadzić dialog ze sobą? Bo nawet robiąc na co dzień zdjęcia prezesa za biurkiem, warto poznać inne podejście do fotografii. Może dzięki temu przy następnym prezesie znajdę nowe podejście do tematu. Może Grzegorz następnym razem na plaży nudystów sfotografuje najpiękniejsze panie zamiast facetów. A może nikt nie przyjdzie na wykład i zamiast się kłócić, zgodnie pójdziemy na piwo?


Znajdź 5 różnic, czyli takie same, ale jakby inne. Podpowiem pierwszą różnicę: Jedna pani patrzy w prawo, a druga w lewo.

Wszystko okaże się we wtorek o 17:00 w Muzeum Śląskim. Zapraszamy :)

Komentarze

gumiber pisze…
i po dwóch piwach zaczniecie się kłócić ;)

Popularne posty z tego bloga

Zacznijmy od Volvo czyli wreszcie koniec

Już dawno nie miałem tak intensywnego okresu w pracy jak te ostatnie kilka miesięcy. Patrząc co się działo na blogu to,  mogło to wyglądać jakbym nic nie robił, a w rzeczywistości było zupełnie inaczej. Jeździłem po Polsce, zrobiłem 2,083 kalendarza, prowadziłem warsztaty, sam wziąłem udział w jednych, przekonałem się, że z Włochami pracuje się jednak bardzo dobrze, wsparłem na Kickstarterze projekt budowy podobno najlepszego na świecie filtra polaryzacyjnego, zepsułem kartę graficzną, przeszedłem z Aperture na Capture One, nakręciłem mój pierwszy film poklatkowy, przekonałem się, że Retina to nie zawsze dobra rzecz, wpadłem na jeden rewelacyjny pomysł, fotografowałem w strefach zagrożenia wybuchem, wykładałem na uniwersytecie, zrobiłem moją stronę ( no, prawie.. ), bylem na Nocy Reklamożerców,  kupiłem kilka nowych zabawek i co najważniejsze, zdążyłem kupić bilety na pierwszy pokaz Gwiezdnych Wojen. O wszystkim tym, albo prawie o wszystkim będę niedługo pisał, bo zamier...

Kalendarz Ascomp 2016

Lubię wyzwania. Gdy dowiedziałem się, że klientowi zależy, by zdjęcia do nowego kalendarza zrobić w tym samym miejscu co ostatnio, pomyślałem sobie, że lekko nie będzie. Już za pierwszym razem, sesja tam bardzo trudna, a teraz na dodatek musiałem podnieść sobie poprzeczkę, bo nowy kalendarz nie mógł być podobny do poprzedniego. Miejscem tym bowiem, znowu miała być serwerownia. Nie wiem ilu z was miało okazję zwiedzić serwerownie, ale zakładam, że raczej nie jest to powszechne doświadczenie. Tym, którzy nie mieli tego szczęścia, by zobaczyć serwerowni od środka, postaram się trochę przybliżyć warunki w jakich pracowaliśmy. Wyobraźcie sobie budynek strzeżony jak twierdza. Wysokie płoty, strażnicy, alarmy, wszystkie drzwi z zamkami, śluzy, setki kamer itd. Pomieszczenia z serwerami mają tylko wąskie korytarze pomiędzy szafami. Gdy czasem zdarzyło się, że były to korytarze o szerokości dwóch metrów, to miałem powód do świętowania. W korytarzach na zmianę wieje, albo bardzo zimne, albo...

Widziałem "Gwiezdne Wojny - Przebudzenie mocy" czyli recenzja na gorąco bez spojlera

Nazywam się Artur Nyk i jestem fanem Gwiezdnych Wojen. Dziesięć minut temu wróciłem do domu i wiem, że teraz nie zasnę, więc lepiej opiszę moje wrażenia. Pamiętam moje pierwsze spotkanie z Gwiezdnymi Wojnami. Rok 1979, kwiecień lub maj. Dostać bilety na film to był wielki wyczyn. W końcu mojemu ojcu udało się to dniu, gdy Polacy grali jakiś ważny mecz. Wrażenie było kolosalne. Wtedy ten film wyprzedzał wszystko inne o lata świetlne. A ja na dodatek widziałem go, na chyba największym ekranie w Polsce, w kinie w katowickim Spodku. Wyobraźcie sobie salę kinową na 4500 osób !!!! A na gigantycznym ekranie (29x15 m ) widzicie przelatujący niszczyciel Imperium. To było coś! Choć ja najbardziej zapamiętałem scenę, gdy Lea, Luke, Chewie i Han Solo próbują się wydostać ze zgniatarki śmieci. Zapamiętałem tą scenę może dlatego, że akurat wtedy wróciłem z …wc. I dzisiaj znowu poczułem się jak wtedy. Jakbym miał znów 10 lat. Widzę żółte napisy przesuwające się na rozgwieżdżonym tle. I zno...