Dzisiaj będę porównywał dwa konkurencyjne aparaty z najwyższej półki. Chcę opisać tylko to, co je różni. Jeżeli jeszcze macie wątpliwości to powiem jasno, wygra Canon.
Mnóstwo ludzi pyta się mnie, jaki aparat powinni kupić. A to jest błąd, bo nie potrafię być obiektywny. Od dwudziestu lat pracuję na Canonie i nie wyobrażam sobie, bym mógł zamienić go na nic innego, a zwłaszcza Nikona. I wcale nie uważam, by Nikony były złymi aparatami. Uważam, że są okropne dla każdego, kto przyzwyczai się do Canona.
Ale po kolei. Na co dzień pracuję na Canonie 1Ds MkIII. Znam ten aparat od podszewki. Wiem już, kiedy działa znakomicie, a kiedy zawodzi. Niedawno postanowiliśmy się z Sebą zamienić aparatami i w ten sposób zrobiłem dwie sesje jego Nikonem D3x.
Moje pierwsze wrażenie było dobre, D3x jest solidny i ciężki. Drugie wrażenie nie było już takie dobre, bo postanowiłem włączyć aparat. Włączyć jeszcze umiałem, ale zmiana każdego innego ustawienia rozpoczęła moją nieustającą irytację. W Canonie jest mniej przycisków i są w jasny sposób uporządkowane. W Nikonie przyciski są w różnych miejscach i kształtach i znalezienie czegokolwiek trwa lata. Nigdy też nie lubiłem sposobu, w jaki wyświetlane są informacje na displeju. Dla mnie są po prostu nieczytelne. Całkiem kretyński jest też licznik, a raczej dwa liczniki. Jeden pokazuje liczbę zdjęć zrobionych, a drugi, ile jeszcze można zrobić na karcie. Niby fajnie, ale idąc dalej tym tropem, równie dobrze można by jeszcze pokazać, ile zdjęć aparat zrobił od początku roku. Może ktoś byłby tym zainteresowany, ale na pewno nie ja. Ten licznik naraził mi się bardzo, bo nagle w połowie sesji zamiast około dwustu zrobionych zdjęć, pokazał mi ZERO zrobionych zdjęć. Taka informacja w momencie gdy byliśmy już w kolejnej lokalizacji i ciężko by było powtórzyć zdjęcia, spowodowało zatrzymanie mojego serca na parę sekund. Na szczęście był to tylko wybryk licznika, bo zdjęcia na karcie były. Nie wiem co się stało, Seba też nie wiedział.
Ergonomia.
Wcześniej miałem Canona 5D i każda dłuższa sesja powodowała ból ręki. Teraz wiem, że powodem był brak gripu. Jedynka, chociaż dwa razy cięższa, leży w ręce genialnie. Zamiast paska na szyję, mam założony krótki pasek na nadgarstek. Mogę cały dzień trzymać tak aparat i ręka jakoś wytrzymuje. Nikon pod tym względem jest w miarę OK, ale moja ręka wyraźnie nie jest do niego stworzona. Nie jest tak wygodnie.
Wizjer
Długo kombinowałem, jak by tu przyczepić się do Nikona, ale niestety nie mogę. W obu aparatach wizjery są świetne.
Wyświetlacz
Nikon ma znakomity, można bez trudu sprawdzić ostrość na zdjęciu. Canona wyświetlacz pomińmy, bo wstyd, by we flagowym modelu był wyświetlacz, na którym trzeba się domyślać, czy zdjęcie jest ostre. Mogę jedynie napisać na obronę Canona, że jest to znacznie starsza konstrukcja niż D3x i gdy pokazał się na rynku to wyprzedzał Nikona o lata świetlne. Przyznam niestety, że chciałbym mieć w Canonie taki wyświetlacz.
Autofokus
Mam wrażenie, że projektanci Canona i Nikona nigdy nie wyszli z laboratorium, a do sprawdzania sprzętu służyły im tylko tablice testowe. Czy nigdy nikt z nich nie próbował zrobić pionowego portretu? Chyba nie, bo wtedy zobaczyliby, że te pięćdziesiąt punktów ustawiania ostrości jest w złym miejscu. Mnie zawsze wychodzi, że najbardziej skrajny punkt mam na wysokości szyi, a chcę go mieć na oczach! Dlaczego te punkty nie mogą być na całości kadru, a są tylko w centrum kadru? Miałem nadzieję, że może w Nikonie będzie lepiej ale nie jest.
Bateria.
W Canonie 5D bateria była dosyć słaba, zwłaszcza, gdy aparat podłączony był do komputera. Musiałem mieć ich kilka by w miarę normalnie funkcjonować. Gdy zobaczyłem ile kosztuje bateria do 1Ds, to załamałem się. Niepotrzebnie. Nigdy jeszcze nie zbliżyłem się na sesji nawet do połowy rozładowania baterii. Normalne jest dla mnie zrobienie 1000 zdjęć i aparat dalej może zrobić następną sesję. W Nikonie było gorzej. Powiedzmy, drastycznie gorzej. Dostałem dwie baterie i pierwsza skończyła się po 50 zdjęciach!!! Druga po dwustu, pokazywała już tylko 50% naładowania. Najchętniej powiedziałbym, że to kolejna zła strona Nikona, ale raczej muszę przyznać, że coś było nie tak z bateriami, bo nie wierzę, by tak to normalnie wyglądało.
Jakość zdjęć
Pierwsza sesja była w plenerze i wnętrzach, zawsze z studyjnymi lampami. Nie zauważyłem, by było gorzej albo lepiej niż na Canonie. Druga sesja była w studio. Tym razem mogłem już zrobić w tych samych warunkach i porównać. Nie znalazłem różnic. Dosyć powszechne są opinie o zupełnie odmiennym sposobie odwzorowania kolorów w obu markach. Zapewne jest to możliwe, gdyż każda firma ma swoje własne algorytmy. Ma to znaczenie zwłaszcza, gdy pracujemy na plikach jpg albo gdy wywołujemy zdjęcia w firmowym oprogramowaniu. Ja używam Aperture, robię wyłącznie RAWy i nie znalazłem różnic.
Ogólne
Nie rozumiem, dlaczego w Nikonie musi być wszystko na odwrót. Nawet zoomem kręcimy w drugą stronę. W Canonie pewnym problemem jest kółko na tylnej ściance. Można sobie przez przypadek przestawić parametry. Zdarzyło mi się to kilka razy. Ale Canon przynajmniej ma to kółko i dzięki niemu szybko można przestawiać parametry albo przeglądać zdjęcia. W Nikonie są w tym miejscu tylko przyciski i nie ma to nic wspólnego z wygodą. Choćby z tego powodu nie wybrałbym Nikona.
Podsumowanie.
I Canon i Nikon są genialnymi maszynami do zdjęć. Ale Nikon i ja pasujemy do siebie jak kibol z bejsbolem do tancerki operowej.
Jeżeli jesteście sympatykami Canona to oczywistym dla Was jest uznanie jego wyższości. Zwolennicy Nikona też będą stać na straży swoich przekonań. I bardzo dobrze. Ja zawsze się cieszę, kiedy Nikon wypuszcza nowy fajny aparat, bo wiem, że to zmusi Canona do zrobienia jeszcze lepszego.
Ale zawsze mówię, by zamiast zmieniać aparat na lepszy, lepiej po prostu nauczyć się robić dobre zdjęcia.
Bibliografia albo Aparatografia:
Aby mieć poziom odniesienia mojej krytyki, oto aparaty, na których do tej pory pracowałem lub je nawet posiadałem:
Canon EOS 650
Canon EOS 100
Canon EOS 5
Canon EOS D30
Canon EOS 10D
Canon EOS 20D
Canon EOS 40D
Canon EOS 5D
Canon EOS 1Ds Mk III
Nikon D80
Nikon D200
Nikon D300
Nikon D3x
oczywiście Nikona nigdy nie miałem :)
Mnóstwo ludzi pyta się mnie, jaki aparat powinni kupić. A to jest błąd, bo nie potrafię być obiektywny. Od dwudziestu lat pracuję na Canonie i nie wyobrażam sobie, bym mógł zamienić go na nic innego, a zwłaszcza Nikona. I wcale nie uważam, by Nikony były złymi aparatami. Uważam, że są okropne dla każdego, kto przyzwyczai się do Canona.
Ale po kolei. Na co dzień pracuję na Canonie 1Ds MkIII. Znam ten aparat od podszewki. Wiem już, kiedy działa znakomicie, a kiedy zawodzi. Niedawno postanowiliśmy się z Sebą zamienić aparatami i w ten sposób zrobiłem dwie sesje jego Nikonem D3x.
Moje pierwsze wrażenie było dobre, D3x jest solidny i ciężki. Drugie wrażenie nie było już takie dobre, bo postanowiłem włączyć aparat. Włączyć jeszcze umiałem, ale zmiana każdego innego ustawienia rozpoczęła moją nieustającą irytację. W Canonie jest mniej przycisków i są w jasny sposób uporządkowane. W Nikonie przyciski są w różnych miejscach i kształtach i znalezienie czegokolwiek trwa lata. Nigdy też nie lubiłem sposobu, w jaki wyświetlane są informacje na displeju. Dla mnie są po prostu nieczytelne. Całkiem kretyński jest też licznik, a raczej dwa liczniki. Jeden pokazuje liczbę zdjęć zrobionych, a drugi, ile jeszcze można zrobić na karcie. Niby fajnie, ale idąc dalej tym tropem, równie dobrze można by jeszcze pokazać, ile zdjęć aparat zrobił od początku roku. Może ktoś byłby tym zainteresowany, ale na pewno nie ja. Ten licznik naraził mi się bardzo, bo nagle w połowie sesji zamiast około dwustu zrobionych zdjęć, pokazał mi ZERO zrobionych zdjęć. Taka informacja w momencie gdy byliśmy już w kolejnej lokalizacji i ciężko by było powtórzyć zdjęcia, spowodowało zatrzymanie mojego serca na parę sekund. Na szczęście był to tylko wybryk licznika, bo zdjęcia na karcie były. Nie wiem co się stało, Seba też nie wiedział.
Ergonomia.
Wcześniej miałem Canona 5D i każda dłuższa sesja powodowała ból ręki. Teraz wiem, że powodem był brak gripu. Jedynka, chociaż dwa razy cięższa, leży w ręce genialnie. Zamiast paska na szyję, mam założony krótki pasek na nadgarstek. Mogę cały dzień trzymać tak aparat i ręka jakoś wytrzymuje. Nikon pod tym względem jest w miarę OK, ale moja ręka wyraźnie nie jest do niego stworzona. Nie jest tak wygodnie.
Wizjer
Długo kombinowałem, jak by tu przyczepić się do Nikona, ale niestety nie mogę. W obu aparatach wizjery są świetne.
Wyświetlacz
Nikon ma znakomity, można bez trudu sprawdzić ostrość na zdjęciu. Canona wyświetlacz pomińmy, bo wstyd, by we flagowym modelu był wyświetlacz, na którym trzeba się domyślać, czy zdjęcie jest ostre. Mogę jedynie napisać na obronę Canona, że jest to znacznie starsza konstrukcja niż D3x i gdy pokazał się na rynku to wyprzedzał Nikona o lata świetlne. Przyznam niestety, że chciałbym mieć w Canonie taki wyświetlacz.
Autofokus
Mam wrażenie, że projektanci Canona i Nikona nigdy nie wyszli z laboratorium, a do sprawdzania sprzętu służyły im tylko tablice testowe. Czy nigdy nikt z nich nie próbował zrobić pionowego portretu? Chyba nie, bo wtedy zobaczyliby, że te pięćdziesiąt punktów ustawiania ostrości jest w złym miejscu. Mnie zawsze wychodzi, że najbardziej skrajny punkt mam na wysokości szyi, a chcę go mieć na oczach! Dlaczego te punkty nie mogą być na całości kadru, a są tylko w centrum kadru? Miałem nadzieję, że może w Nikonie będzie lepiej ale nie jest.
Bateria.
W Canonie 5D bateria była dosyć słaba, zwłaszcza, gdy aparat podłączony był do komputera. Musiałem mieć ich kilka by w miarę normalnie funkcjonować. Gdy zobaczyłem ile kosztuje bateria do 1Ds, to załamałem się. Niepotrzebnie. Nigdy jeszcze nie zbliżyłem się na sesji nawet do połowy rozładowania baterii. Normalne jest dla mnie zrobienie 1000 zdjęć i aparat dalej może zrobić następną sesję. W Nikonie było gorzej. Powiedzmy, drastycznie gorzej. Dostałem dwie baterie i pierwsza skończyła się po 50 zdjęciach!!! Druga po dwustu, pokazywała już tylko 50% naładowania. Najchętniej powiedziałbym, że to kolejna zła strona Nikona, ale raczej muszę przyznać, że coś było nie tak z bateriami, bo nie wierzę, by tak to normalnie wyglądało.
Jakość zdjęć
Pierwsza sesja była w plenerze i wnętrzach, zawsze z studyjnymi lampami. Nie zauważyłem, by było gorzej albo lepiej niż na Canonie. Druga sesja była w studio. Tym razem mogłem już zrobić w tych samych warunkach i porównać. Nie znalazłem różnic. Dosyć powszechne są opinie o zupełnie odmiennym sposobie odwzorowania kolorów w obu markach. Zapewne jest to możliwe, gdyż każda firma ma swoje własne algorytmy. Ma to znaczenie zwłaszcza, gdy pracujemy na plikach jpg albo gdy wywołujemy zdjęcia w firmowym oprogramowaniu. Ja używam Aperture, robię wyłącznie RAWy i nie znalazłem różnic.
Ogólne
Nie rozumiem, dlaczego w Nikonie musi być wszystko na odwrót. Nawet zoomem kręcimy w drugą stronę. W Canonie pewnym problemem jest kółko na tylnej ściance. Można sobie przez przypadek przestawić parametry. Zdarzyło mi się to kilka razy. Ale Canon przynajmniej ma to kółko i dzięki niemu szybko można przestawiać parametry albo przeglądać zdjęcia. W Nikonie są w tym miejscu tylko przyciski i nie ma to nic wspólnego z wygodą. Choćby z tego powodu nie wybrałbym Nikona.
Podsumowanie.
I Canon i Nikon są genialnymi maszynami do zdjęć. Ale Nikon i ja pasujemy do siebie jak kibol z bejsbolem do tancerki operowej.
Jeżeli jesteście sympatykami Canona to oczywistym dla Was jest uznanie jego wyższości. Zwolennicy Nikona też będą stać na straży swoich przekonań. I bardzo dobrze. Ja zawsze się cieszę, kiedy Nikon wypuszcza nowy fajny aparat, bo wiem, że to zmusi Canona do zrobienia jeszcze lepszego.
Ale zawsze mówię, by zamiast zmieniać aparat na lepszy, lepiej po prostu nauczyć się robić dobre zdjęcia.
Bibliografia albo Aparatografia:
Aby mieć poziom odniesienia mojej krytyki, oto aparaty, na których do tej pory pracowałem lub je nawet posiadałem:
Canon EOS 650
Canon EOS 100
Canon EOS 5
Canon EOS D30
Canon EOS 10D
Canon EOS 20D
Canon EOS 40D
Canon EOS 5D
Canon EOS 1Ds Mk III
Nikon D80
Nikon D200
Nikon D300
Nikon D3x
oczywiście Nikona nigdy nie miałem :)
Komentarze
Nie mówiąc już o kwestii jakości obrazu, szybkości działania i przede wszystkim NIEZAWODNOŚCI. Zgadzam się, że cena jest koszmarna ale są raty bez oprocentowania w MM. A żony, dziecka i piekarnika w kuchni nadal nie mam :)