Przejdź do głównej zawartości

Warszawa w korkach (jednak)

Chyba wczoraj za bardzo się nachwaliłem, że tak fajnie mi się jeździło. Dzisiaj wyjeżdżając ze stolicy, wpadłem w takie korki, że od razu mi przeszło. Jedyną moją pociechą był widok samochodów wjeżdżających do miasta. Bo jeżeli ja miałem problemy, to im wjazd do centrum zajmie pewnie czas do rana.
Byłem też dzisiaj po raz pierwszy na Bielanach. Podobało mi się, fajne miejsce. Polecam zwłaszcza mały, niepozorny bar z irańskim jedzeniem, gdzieś niedaleko ulicy Dantego. Druga rzecz godna polecenia to miejscowy bazar. Myślałem, że nasz katowicki jest szokujący wizualnie, ale ten na Bielanach zrobił na mnie wrażenie. Zrobiłem tylko dwa zdjęcia. A potem uciekłem. Nie, nikt mnie nie gonił, tylko moje oczy musiały znaleźć chwilę ukojenia w widoku budynku stacji metra. Jest dobrze zaprojektowany i na szczęście był tylko 50 metrów od tego płotu. Zdjęcia, które Wam pokazuję, są tylko zabawne. To, co ja widziałem na bazarze, było zbyt przerażające, by publikować. To, co trochę widać za płotem, może dać jedynie przedsmak tego, co było w środku.
Gdybym był ministrem szkolnictwa to jako przedmiot obowiązkowy zrobiłbym projektowanie graficzne i architekturę. Może wtedy ludzie przestaliby budować domki w kolorze łososiowym, z niebieskim dachem i z kolumnami przed wejściem.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jestem za głupi czyli o sztuce nowoczesnej raz jeszcze...

Wracam powoli do normalnego trybu pisania codziennie.... mam nadzieję:) Rozleniwiłem się ostatnio, to fakt, za to spędzałem czas bardzo przyjemnie :) Jednym z efektów była wizyta w MOCAKu, czyli Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie . Miałem od dawna wielką ochotę zobaczyć to muzeum, głównie z powodów architektonicznych. I rzeczywiście, muzeum zachwyca. Nie ma tu mowy, byśmy mogli mieć kompleksy w porównaniu z innymi muzeami tego typu na świecie. Mimo swojego ogromu, budynek jest bardzo kameralny. Czysta forma architektoniczna pozwala na ekspozycje każdej możliwej formy sztuki.

Aperture vs Lightroom czyli test nieobiektywny

Przy okazji jednego z ostatnich postów na temat Aperture, jeden z czytelników o pseudonimie Kashiash, spytał, co zyska przechodząc z Lightrooma na Aperture. Uznałem, że to bardzo dobre pytanie, co najmniej tak samo ważne jak to, czy lepszy jest Canon czy Nikon. Wy oczywiście wiecie, co ja o tym sądzę :) Aby podejść do tematu solidnie, ściągnąłem trial Lightrooma, by zobaczyć, co się pojawiło nowego w czwartej wersji. Przyznaję się, że nie poświęciłem kilkunastu godzin na dogłębne poznanie wszystkich funkcji i mogę się mylić co do szczegółów. Aby było łatwo porównać oba programy, stworzyłem katalog z trzydziestoma zdjęciami i wgrałem do każdego z programów. Nie będzie to kompletny test, a raczej skupienie się na istotnych różnicach. Nie miejcie wątpliwości, że wychodzę z założenia o wyższości Ap, gdybym tak nie uważał, to nie używałbym go :) Postarałem się jednak znaleźć też wszystkie pozytywne cechy Lr. Ponieważ nie pracuję na nim, mogłem o czymś nie wiedzieć i przez to pominąć jak...

Historyczne odkrycie w lodówce

To odkrycie zaczęło się bardzo trywialnie. Po kilku latach podjąłem decyzję: trzeba rozmrozić wreszcie lodówkę. W szufladzie na dole od dawna leżał jakiś mały pakunek w czarnym worku. Jakoś nigdy nie zastanawiałem się, co w nim jest. Czasem rodzice przechowują coś w mojej lodówce, gdy brakuje im już miejsca we własnej. Sądziłem, że to właśnie jedna z tych rzeczy. Dzisiaj dotarło do mnie, że nigdy nie zastanowiłem się, dlaczego ten pakunek leży tam od tak dawna... Zajrzałem do środka. Tak rozpocząłem sentymentalną podróż w głąb czasu. W środku był cały przekrój filmów, jakich kiedyś używałem. Parę wąskich, szerokie negatywy i diapozytywy, a nawet klisze 4x5 cala. Nie mam pojęcia, ile lat tam leżały, myślę, że około pięciu. Oczywiście wszystkie są już od dawna przeterminowane. Dawno już nie widziałem filmów, a kiedyś był to chleb codzienny. Przypomniało mi się, które z nich najbardziej lubiłem. Znalazłem tu negatyw Kodaka, Portra 160VC czyli vivid color i 160NC, natural color, dwa filmy...