Przejdź do głównej zawartości

Problemy z ajfonem

Okazuje się, że problem jest ogólnoświatowy, o czym pisały portale internetowe i mówiono w radio. Po Nowym Roku budziki w ajfonach nie zadziałały. Stało się tak w milionach egzemplarzy, w związku z czym miliony ludzi zaspało i spóźniło się do pracy. Ciekawe, czy ktoś już wyliczył, jakie straty poniosła z tego powodu światowa gospodarka?

Nie wiem dlaczego tak wszyscy się z tego powodu gorączkują? Ja mam swojego ajfona od dwóch lat i cały czas budzik nie działa! To znaczy działa źle.
Nastawiam godzinę, o jakiej chciałbym się obudzić, np. 8:00, czyli blady świt, a następnie idę spać. Następnego dnia budzik zaczyna hałasować o 8:00 i wyświetla się napis "Drzemka". To naciskam go i mam 9 minut spokojnego snu. Potem znowu ajfon się odzywa, wyświetla napis, naciskam i mogę spać. Procedura powtarza się zwykle tak do 10:00, czasem do 11:00. Wtedy dopiero udaje mi się porządnie obudzić i wstać.

Wszystko wina ajfona. Gdyby budzik działał prawidłowo, toby mnie obudził. A tak, nic z tego. A skoro przez dwa lata nie budziłem się wtedy, kiedy chciałem, to może i ja zacznę się domagać odszkodowania? Dwie godziny razy 730 dni to daje 60 dni, które straciłem z powodu zaspania.
Z drugiej strony, dzięki ajfonowi mogłem spokojnie drzemać przez dwa miesiące :)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jestem za głupi czyli o sztuce nowoczesnej raz jeszcze...

Wracam powoli do normalnego trybu pisania codziennie.... mam nadzieję:) Rozleniwiłem się ostatnio, to fakt, za to spędzałem czas bardzo przyjemnie :) Jednym z efektów była wizyta w MOCAKu, czyli Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie . Miałem od dawna wielką ochotę zobaczyć to muzeum, głównie z powodów architektonicznych. I rzeczywiście, muzeum zachwyca. Nie ma tu mowy, byśmy mogli mieć kompleksy w porównaniu z innymi muzeami tego typu na świecie. Mimo swojego ogromu, budynek jest bardzo kameralny. Czysta forma architektoniczna pozwala na ekspozycje każdej możliwej formy sztuki.

Aperture vs Lightroom czyli test nieobiektywny

Przy okazji jednego z ostatnich postów na temat Aperture, jeden z czytelników o pseudonimie Kashiash, spytał, co zyska przechodząc z Lightrooma na Aperture. Uznałem, że to bardzo dobre pytanie, co najmniej tak samo ważne jak to, czy lepszy jest Canon czy Nikon. Wy oczywiście wiecie, co ja o tym sądzę :) Aby podejść do tematu solidnie, ściągnąłem trial Lightrooma, by zobaczyć, co się pojawiło nowego w czwartej wersji. Przyznaję się, że nie poświęciłem kilkunastu godzin na dogłębne poznanie wszystkich funkcji i mogę się mylić co do szczegółów. Aby było łatwo porównać oba programy, stworzyłem katalog z trzydziestoma zdjęciami i wgrałem do każdego z programów. Nie będzie to kompletny test, a raczej skupienie się na istotnych różnicach. Nie miejcie wątpliwości, że wychodzę z założenia o wyższości Ap, gdybym tak nie uważał, to nie używałbym go :) Postarałem się jednak znaleźć też wszystkie pozytywne cechy Lr. Ponieważ nie pracuję na nim, mogłem o czymś nie wiedzieć i przez to pominąć jak

Spytaj Artura czyli biblioteki Aperture

Igi pytał się mnie już jakiś czas temu o synchronizację bibliotek w Aperture. Co jak co, ale o tym programie to lubię opowiadać :) Zacznę od początku. Zdjęcia w Aperture można przechowywać albo w bibliotece programu, albo w aktualnym układzie katalogów.  Dla zdecydowanej większości nowych użytkowników programu, pozostawienie zdjęć w ich dotychczasowych lokalizacjach wydaje się rozsądnym rozwiązaniem. Ja też oczywiście właśnie tak na początku zrobiłem. Myśl, że mógłbym wrzucić swoje bezcenne fotografie do jakiejś tajemniczej biblioteki, wydawała się zbyt szalona. Nie miałem jeszcze zaufania do Aperture i byłem przyzwyczajony by mieć dostęp do zdjęć z poziomu systemu.  Wrzuciłem więc wszystkie zdjęcia do Aperture, ale fizycznie zostawiłem w katalogach gdzie były do tej pory. Aperture po pierwszym uruchomieniu zawsze tworzy swoją bibliotekę gdzie są wszystkie możliwe informacje o zdjęciu, ustawienia, miniaturki, podglądy (jpgi o rozmiarach, które sami ustalamy). Na początku w