Przejdź do głównej zawartości

Nie warto być skromnym

Mam takiego znajomego, który jest dobrym fotografem, w swojej dziedzinie doszedł do sukcesów. Ale czy jest to zasługa jego dobrych zdjęć, czy też jego doskonałego marketingu to już inna sprawa.

Wiele razy słuchałem, jak rozmawia z klientami, ale trochę czasu mi zajęło, by zrozumieć, jakie błędy sam popełniam.
Swoje własne fotografie traktuję zwykle bardzo surowo i raczej widzę, co jeszcze można by poprawić, niż co jest doskonałe. Jeżeli więc, prezentując zdjęcia klientowi, mówiłem: "Tak to wygląda, to mogłoby być lepiej, a tu można by jeszcze poprawić tamto", to zwykle dostawałem odpowiedź : "No rzeczywiście, to co, poprawi pan to?"
Sam się o to prosiłem.

A tymczasem mój znajomy, gdyby miał pokazać to samo zdjęcie temu samemu klientowi, zrobiłby to tak: "Proszę zobaczyć, jak świetnie wyszło! Tu zastosowałem taką specjalną technikę, a tu przemyślałem dokładnie kompozycję i dlatego tak to wygląda". No i klient byłby zachwycony. A przecież zdjęcie ciągle byłoby takie samo!

Wciąż daleki jestem od wciskania klientom, że każde zdjęcie zrobione byle jak lub przez przypadek, jest najwyższej próby fotografią artystyczną. Teraz skupiam się na dobrych cechach zdjęcia, a nie na drobnych detalach, na które i tak większość nie zwróci uwagi. Wiem, że zrobiłem wszystko, co mogłem, by osiągnąć najlepszy efekt i jeżeli klient wybrał mnie, to oznacza, że chciał takie zdjęcia, jakie robię.

Bo czasem klient po prostu chce dostać potwierdzenie od profesjonalisty, że to, co zamówił, jest dobre. W końcu nie musi się na tym znać :)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Test nieobiektywny czyli MacBook Pro Retina czyli gruby kontra chudy

Dawno już nie robiłem porządnego testu i postanowiłem to dzisiaj nadrobić. A okazja jest wyjątkowa, bo na moje biurko zawitał najnowszy MacBook Pro Retina. Nie ma w sieci jeszcze zbyt wielu testów, a zwłaszcza zrobionych pod kątem wykorzystania go w fotografii. Nie znajdziecie więc tu żadnych benchmarków i wykresów, a tylko mój prywatny test tego, co dla mnie, jako fotografa, najważniejsze. 1. Dlaczego Retina Gosia, która obrabia moje zdjęcia, pracuje w studio na Mac Pro 1.1, który swoje lata już ma albo w domu na MacBooku Pro sprzed ery unibody. Ten ostatni domagał się już wymiany od jakiegoś czasu i  czekaliśmy od kilku miesięcy na zapowiadaną nowość. Bez względu, co by Apple pokazał, miał to być najnowszy i silny komp, tak, aby mógł sprawnie pracować przez kolejne 3-4 lata. Po premierze byłem zachwycony Retiną i niską wagą nowego Maka. Gorzej było z ceną. 10.200 zł za podstawowy model, wyglądało na cenę z kosmosu. Zaczęliśmy się zastanawiać, czy jednak nie kupić modelu z poprze

O fotografowaniu samochodów czyli wielka ściema

W fotografii coraz mniej rzeczy jest takimi, jakimi się wydają... Na przykład fotografie samochodów. Kiedyś, jeśli na zdjęciu samochód był w ruchu to praktycznie na 100% wiadomo było, że fotograf rzeczywiście zrobił to zdjęcie w trakcie jazdy. A dzisiaj w fotografii reklamowej  pewne jest co innego. Pewne jest, że na pewno tak to nie wyglądało w rzeczywistości... W tym tygodniu robiłem sesję z mojego trochę już zapomnianego cyklu: Kobiety za kierownicą. Nadmiar pracy w ostatnich miesiącach oraz problemy w pogodą, nie pozwoliły mi na wcześniejszą kontynuację. Ale skoro w listopadzie mamy prawie wiosenne słońce, to trzeba było się brać do pracy. W planie miałem dwa zdjęcia w kabriolecie, jedno w ciągu dnia, drugie w nocy. Założeniem sesji jest pokazanie rzeczy, które kobiety nie powinny robić w trakcie jazdy, a że czasami im się zdarza to już inna sprawa... Ale skoro nie powinny, to nie mogłem od nich wymagać, by robiły to naprawdę. Od początku wiedziałem, że w związku z tym wszystki

Kalendarz Ascomp 2016

Lubię wyzwania. Gdy dowiedziałem się, że klientowi zależy, by zdjęcia do nowego kalendarza zrobić w tym samym miejscu co ostatnio, pomyślałem sobie, że lekko nie będzie. Już za pierwszym razem, sesja tam bardzo trudna, a teraz na dodatek musiałem podnieść sobie poprzeczkę, bo nowy kalendarz nie mógł być podobny do poprzedniego. Miejscem tym bowiem, znowu miała być serwerownia. Nie wiem ilu z was miało okazję zwiedzić serwerownie, ale zakładam, że raczej nie jest to powszechne doświadczenie. Tym, którzy nie mieli tego szczęścia, by zobaczyć serwerowni od środka, postaram się trochę przybliżyć warunki w jakich pracowaliśmy. Wyobraźcie sobie budynek strzeżony jak twierdza. Wysokie płoty, strażnicy, alarmy, wszystkie drzwi z zamkami, śluzy, setki kamer itd. Pomieszczenia z serwerami mają tylko wąskie korytarze pomiędzy szafami. Gdy czasem zdarzyło się, że były to korytarze o szerokości dwóch metrów, to miałem powód do świętowania. W korytarzach na zmianę wieje, albo bardzo zimne, albo