Przejdź do głównej zawartości

Obiecanki

Miałem dzisiaj zaplanowane, że napiszę o wywoływaniu RAWów. Ale artykuł który pisałem dla Pauliny, zajął mi cały wieczór. Ponieważ temat RAWów jest poważny i wypada go skracać, muszę przenieść go na inny dzień. Za to obiecuję opisać go bardzo wyczerpująco. No bo warto wiedzieć, dlaczego RAWy wyglądają tak źle, choć to najlepszy możliwy format.

Mam też w planach kilka stałych tematów, które chcę rozwinąć. Pierwszym będzie "Test nieobiektywny", czyli moje własne wrażenia z używania sprzętu. Teraz na warsztacie jest system oświetlenia Elinchrom, którego od miesiąca używam. Jeszcze za wcześnie na konkretne oceny, ale wstępnie jestem bardzo zadowolony, chociaż wady też się znajdą.
Będę też porównywał dwa bardzo ważne programy do edycji zdjęć, czyli Aperture i Lightroom. Pierwszego używam od lat, drugi właśnie testuję.

Kolejnym stałym tematem będzie "Jak to zrobiłem" czyli opis produkcji co bardziej skomplikowanych zdjęć. Na początek opiszę, jak robiłem  letnią sesję dla Aviva, w środku zimy, w Warszawie, na plaży.
Trochę innymi zdjęciami zajmę się w serii "Historia jednego zdjęcia", bo czasem to, co dzieje się naokoło, jest ciekawsze, niż samo zdjęcie, a czasem decyduje o tym zdjęciu.

No i obiecuję dalej pisać o bzdurach i mało istotnych rzeczach, ale jednak zabawnych :)

Komentarze

gumiber pisze…
czekamy :)

Popularne posty z tego bloga

Spytaj Artura czyli biblioteki Aperture

Igi pytał się mnie już jakiś czas temu o synchronizację bibliotek w Aperture. Co jak co, ale o tym programie to lubię opowiadać :) Zacznę od początku. Zdjęcia w Aperture można przechowywać albo w bibliotece programu, albo w aktualnym układzie katalogów.  Dla zdecydowanej większości nowych użytkowników programu, pozostawienie zdjęć w ich dotychczasowych lokalizacjach wydaje się rozsądnym rozwiązaniem. Ja też oczywiście właśnie tak na początku zrobiłem. Myśl, że mógłbym wrzucić swoje bezcenne fotografie do jakiejś tajemniczej biblioteki, wydawała się zbyt szalona. Nie miałem jeszcze zaufania do Aperture i byłem przyzwyczajony by mieć dostęp do zdjęć z poziomu systemu.  Wrzuciłem więc wszystkie zdjęcia do Aperture, ale fizycznie zostawiłem w katalogach gdzie były do tej pory. Aperture po pierwszym uruchomieniu zawsze tworzy swoją bibliotekę gdzie są wszystkie możliwe informacje o zdjęciu, ustawienia, miniaturki, podglądy (jpgi o rozmiarach, które sami ustalamy). Na początku w

Jestem za głupi czyli o sztuce nowoczesnej raz jeszcze...

Wracam powoli do normalnego trybu pisania codziennie.... mam nadzieję:) Rozleniwiłem się ostatnio, to fakt, za to spędzałem czas bardzo przyjemnie :) Jednym z efektów była wizyta w MOCAKu, czyli Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie . Miałem od dawna wielką ochotę zobaczyć to muzeum, głównie z powodów architektonicznych. I rzeczywiście, muzeum zachwyca. Nie ma tu mowy, byśmy mogli mieć kompleksy w porównaniu z innymi muzeami tego typu na świecie. Mimo swojego ogromu, budynek jest bardzo kameralny. Czysta forma architektoniczna pozwala na ekspozycje każdej możliwej formy sztuki.

Ludzie dzielą się na tych przed backup'em i tych po backup'ie

Tak mówi mój kumpel Tomek. I ma cholerną rację. Gdyby nie moja przesadna, jak niektórzy sądzą, zapobiegliwość, właśnie waliłbym głową w biurko, a moi sąsiedzi i to nie tylko najbliżsi, słyszeliby wyraźnie co myślę o firmie, która wyprodukowała ten dysk! A tak, podszedłem do tego ze spokojem i jedynie wkurza mnie, że będę musiał poświęcić czas na wysyłanie dysku do serwisu i kupić inny na ten czas. Na razie jeszcze sformatowałem uszkodzony dysk i robię właśnie odzyskiwanie moich bibliotek Aperture. Ale tak czy inaczej nowy dysk muszę kupić. Ten, który padł to Western Digital klasy serwerowej, to już drugi w ciągu ostatnich dwóch lat! To co mam innego w takim razie kupić? Co polecacie? Mój dzisiejszy spokój zawdzięczam robieniu kopii zapasowych. Regularnemu robieniu kopii :) Mam dwie kopie ( na wszelki wypadek oczywiście ) na osobnych dyskach, które uaktualniane są na bieżąco, czyli zwykle co dwa-trzy dni lub po imporcie nowych zdjęć. Trzecią kopię trzymam w zupełnie innym mi