Przejdź do głównej zawartości

Nie jestem unikalny?

Przed chwilą właśnie moje przekonanie o tym, że Artur Nyk jest tylko jeden, legło w gruzach. Przyznaję, było to  może nieco naiwne, ale nie sądziłem, że gdzieś istnieje jeszcze jeden Artur Nyk.
Moje nazwisko należy do dosyć rzadkich. Czasem gdzieś się na nie natknę ale nie częściej, niż raz na kilka lat.

Kiedyś napisał do mnie facet z Nowego Jorku z informacją, że prawdopodobnie jesteśmy daleką rodziną. W sumie nawet wszystko się zgadzało, a on znalazł nowe informacje na temat pochodzenia rodziny.
Okazało się, że Nyk jest szwedzkim nazwiskiem i moi dalecy przodkowie znaleźli się w Polsce w trakcie... potopu szwedzkiego. Sorry, rodziny się nie wybiera :) Nie moja wina, że tu przyjechali. Ale trochę się wyjaśniło, dlaczego tak lubię Ikea i Saaba :)

Ale drugi Artur Nyk? To nie wchodziło w grę. Do dzisiaj. Szukałem w necie różnych rzeczy  i gdy wpisałem swoje imię i nazwisko do googla, zobaczyłem zdjęcie jakiegoś faceta z dzieckiem. Co niby ma wspólnego ze mną?
Kliknąłem i nagle znalazłem się na FB na moim profilu, który wcale nie był moim profilem.... Chwilę mi to zajęło nim zrozumiałem gdzie jestem. To całkiem inny Artur Nyk!

Zaprosiłem go do kontaktu, chciałbym widzieć jego minę, gdy to zobaczy :) Wiem tylko, że mieszka w Manchesterze.
Mam tylko nadzieję, że nie jest fotografem i nie pisze bloga :)

Komentarze

gumiber pisze…
Jeśli urodziłbyś się w Szwecji, byłbyś normalnym Szwedem, a tak masz zaszczyt być niezwykłym Polakiem :) tak na marginesie uwielbiam Saaba (95 aero), pod warunkiem, że nie psuje się w środku Niemiec podczas podróży do Holandii w święta Bożego Narodzenia :) ale dzięki temu polubiłem też wypożyczone BMW.
Andrzej pisze…
Imię i Nazwisko to jedno, ale podobno każdy ma gdzieś tam w świecie swojego wizualnego sobowtóra! To dopiero musi być szok... Stanąć twarzą w twarz z kimś takim :))
Ad meritum... Kiedyś znalazłem stronę związaną z Rodami i można było sprawdzić na niej ile w naszym kraju mieszka osób o danym nazwisku. Mojego było niewiele co częściowo tłumaczyło również fakt notorycznego przekręcania mojego nazwiska w urzędach wszelakich. Jednak od kiedy mamy nowego prezydenta jakoś ten proceder ustał... dodają literę na przodzie i wszystko pasuje.
Z drugiej strony, jeśli ten Artur Nyk z zachodu nie jest światowej sławy "kimś" to powinien być teraz dumny mogąc poznać Artura Nyka z Polski :)))
pavpav pisze…
Andrzeju, nie "podobno" a napewno.
Wynika to ze skończoności ilości możliwych modyfikacji (czy raczej komnbinacji) łańcucha DNA.
Co kilkaset milionów następuje powtórzenie i wtedy pojawia się sobowtór idealny - duplikat.
Artur Nyk pisze…
Ja kiedyś zobaczyłem zdjęcie swojego sobowtóra w gazecie. Byłem w szoku bo nie mogłem uwierzyć, że ten gość na zdjęciu to jednak nie ja. Pod zdjęciem był podpis : Grzegorz Turnau na wakacjach :)

Popularne posty z tego bloga

Jestem za głupi czyli o sztuce nowoczesnej raz jeszcze...

Wracam powoli do normalnego trybu pisania codziennie.... mam nadzieję:) Rozleniwiłem się ostatnio, to fakt, za to spędzałem czas bardzo przyjemnie :) Jednym z efektów była wizyta w MOCAKu, czyli Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie . Miałem od dawna wielką ochotę zobaczyć to muzeum, głównie z powodów architektonicznych. I rzeczywiście, muzeum zachwyca. Nie ma tu mowy, byśmy mogli mieć kompleksy w porównaniu z innymi muzeami tego typu na świecie. Mimo swojego ogromu, budynek jest bardzo kameralny. Czysta forma architektoniczna pozwala na ekspozycje każdej możliwej formy sztuki.

Aperture vs Lightroom czyli test nieobiektywny

Przy okazji jednego z ostatnich postów na temat Aperture, jeden z czytelników o pseudonimie Kashiash, spytał, co zyska przechodząc z Lightrooma na Aperture. Uznałem, że to bardzo dobre pytanie, co najmniej tak samo ważne jak to, czy lepszy jest Canon czy Nikon. Wy oczywiście wiecie, co ja o tym sądzę :) Aby podejść do tematu solidnie, ściągnąłem trial Lightrooma, by zobaczyć, co się pojawiło nowego w czwartej wersji. Przyznaję się, że nie poświęciłem kilkunastu godzin na dogłębne poznanie wszystkich funkcji i mogę się mylić co do szczegółów. Aby było łatwo porównać oba programy, stworzyłem katalog z trzydziestoma zdjęciami i wgrałem do każdego z programów. Nie będzie to kompletny test, a raczej skupienie się na istotnych różnicach. Nie miejcie wątpliwości, że wychodzę z założenia o wyższości Ap, gdybym tak nie uważał, to nie używałbym go :) Postarałem się jednak znaleźć też wszystkie pozytywne cechy Lr. Ponieważ nie pracuję na nim, mogłem o czymś nie wiedzieć i przez to pominąć jak

Spytaj Artura czyli biblioteki Aperture

Igi pytał się mnie już jakiś czas temu o synchronizację bibliotek w Aperture. Co jak co, ale o tym programie to lubię opowiadać :) Zacznę od początku. Zdjęcia w Aperture można przechowywać albo w bibliotece programu, albo w aktualnym układzie katalogów.  Dla zdecydowanej większości nowych użytkowników programu, pozostawienie zdjęć w ich dotychczasowych lokalizacjach wydaje się rozsądnym rozwiązaniem. Ja też oczywiście właśnie tak na początku zrobiłem. Myśl, że mógłbym wrzucić swoje bezcenne fotografie do jakiejś tajemniczej biblioteki, wydawała się zbyt szalona. Nie miałem jeszcze zaufania do Aperture i byłem przyzwyczajony by mieć dostęp do zdjęć z poziomu systemu.  Wrzuciłem więc wszystkie zdjęcia do Aperture, ale fizycznie zostawiłem w katalogach gdzie były do tej pory. Aperture po pierwszym uruchomieniu zawsze tworzy swoją bibliotekę gdzie są wszystkie możliwe informacje o zdjęciu, ustawienia, miniaturki, podglądy (jpgi o rozmiarach, które sami ustalamy). Na początku w