Przejdź do głównej zawartości

Sztuka z PRLu

Gdy zobaczyłem tę tablicę, moje skojarzenia były jednoznaczne. Autor tej tablicy najwyraźniej uznał, że bardzo nieszczęśliwym przypadkiem jest założenie skarpetek w paski. 
Ewentualnie to coś, co ilustruje hasło, to może być jeszcze kij do hokeja. 
Po głębszej analizie uznałem, że możliwa jest wersja, iż miał to być rysunek ręki lub nogi obwiązanej bandażem. Co z tego, że czerwonym? Taka epoka to była, czerwony był najpopularniejszym kolorem :)



Kiedyś miałem studio wynajęte w państwowym zakładzie pracy. 220 m2 powierzchni w miejscu, gdzie czas się zatrzymał. Było tam mnóstwo tego typu tablic i teraz żałuję, że nie zachowałem sobie kilka na pamiątkę. Na korytarzu przy wejściu do studia wisiała tablica z damą w wielkim cycem. Nie pamiętam już, przed czym pani przestrzegała, ale budziła zawsze wielki zachwyt moich gości :)
Labels:

Komentarze

Paweł Bruczkowski pisze…
Już pomagam: chodzi o to, że ktoś uszkodził sobie rękę, a że w tamtych czasach nie było bandaży, to założył na nią skarpetkę.
30 czerwca 2011 10:44
kfoszcz pisze…
oj tam oj tam... przecież pod spodem macie wytłumaczenie piktogramu. To jest kierownictwo czyli KRAWAT
30 czerwca 2011 12:07
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jestem za głupi czyli o sztuce nowoczesnej raz jeszcze...

Wracam powoli do normalnego trybu pisania codziennie.... mam nadzieję:) Rozleniwiłem się ostatnio, to fakt, za to spędzałem czas bardzo przyjemnie :) Jednym z efektów była wizyta w MOCAKu, czyli Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie . Miałem od dawna wielką ochotę zobaczyć to muzeum, głównie z powodów architektonicznych. I rzeczywiście, muzeum zachwyca. Nie ma tu mowy, byśmy mogli mieć kompleksy w porównaniu z innymi muzeami tego typu na świecie. Mimo swojego ogromu, budynek jest bardzo kameralny. Czysta forma architektoniczna pozwala na ekspozycje każdej możliwej formy sztuki.
11 komentarzy
CZYTAJ DALEJ...

Aperture vs Lightroom czyli test nieobiektywny

Przy okazji jednego z ostatnich postów na temat Aperture, jeden z czytelników o pseudonimie Kashiash, spytał, co zyska przechodząc z Lightrooma na Aperture. Uznałem, że to bardzo dobre pytanie, co najmniej tak samo ważne jak to, czy lepszy jest Canon czy Nikon. Wy oczywiście wiecie, co ja o tym sądzę :) Aby podejść do tematu solidnie, ściągnąłem trial Lightrooma, by zobaczyć, co się pojawiło nowego w czwartej wersji. Przyznaję się, że nie poświęciłem kilkunastu godzin na dogłębne poznanie wszystkich funkcji i mogę się mylić co do szczegółów. Aby było łatwo porównać oba programy, stworzyłem katalog z trzydziestoma zdjęciami i wgrałem do każdego z programów. Nie będzie to kompletny test, a raczej skupienie się na istotnych różnicach. Nie miejcie wątpliwości, że wychodzę z założenia o wyższości Ap, gdybym tak nie uważał, to nie używałbym go :) Postarałem się jednak znaleźć też wszystkie pozytywne cechy Lr. Ponieważ nie pracuję na nim, mogłem o czymś nie wiedzieć i przez to pominąć jak...
26 komentarzy
CZYTAJ DALEJ...

Spytaj Artura czyli biblioteki Aperture

Igi pytał się mnie już jakiś czas temu o synchronizację bibliotek w Aperture. Co jak co, ale o tym programie to lubię opowiadać :) Zacznę od początku. Zdjęcia w Aperture można przechowywać albo w bibliotece programu, albo w aktualnym układzie katalogów.  Dla zdecydowanej większości nowych użytkowników programu, pozostawienie zdjęć w ich dotychczasowych lokalizacjach wydaje się rozsądnym rozwiązaniem. Ja też oczywiście właśnie tak na początku zrobiłem. Myśl, że mógłbym wrzucić swoje bezcenne fotografie do jakiejś tajemniczej biblioteki, wydawała się zbyt szalona. Nie miałem jeszcze zaufania do Aperture i byłem przyzwyczajony by mieć dostęp do zdjęć z poziomu systemu.  Wrzuciłem więc wszystkie zdjęcia do Aperture, ale fizycznie zostawiłem w katalogach gdzie były do tej pory. Aperture po pierwszym uruchomieniu zawsze tworzy swoją bibliotekę gdzie są wszystkie możliwe informacje o zdjęciu, ustawienia, miniaturki, podglądy (jpgi o rozmiarach, które sami ustalamy). Na p...
9 komentarzy
CZYTAJ DALEJ...